De kenmerken van de verschillende kernen van de draadkabel

De de draadkabel van de vezelkern is samengesteld uit een vezelkabel in het midden. Het wordt vertegenwoordigd door FC. Neem als voorbeeld vezelmateriaal:

Het kabeleind van dezelfde draadkabel bevat nog 12,7% tot 14,5% invet zelfs als het niet door de katrol overgaat.

Het aanvankelijke oliegehalte van een staalkabel kan 40% van zijn leven slechts handhaven. Als geen olie wordt toegevoegd, zal de draadbreuk scherp stijgen; de tweede moet gegalvaniseerd, aluminium en andere speciale staalkabels voor het ruwe werkende milieu vervangen en wisselt relatieve motie af.

De gegalvaniseerde of aluminium-geplateerde oppervlakte van deze die staalkabels aan de atmosfeer worden blootgesteld zal films van zinkhydroxyde en aluminiumhydroxyde vormen, die de corrosie van de staaldraad kunnen effectief verhinderen.

De de draadkabel van de staalkern is samengesteld uit één bundel van draadkabel in het midden. Het wordt vertegenwoordigd door IWS of IWR.

De staalkabel van de staalkern is meer slijtvast, anti-uitdrijving, en heeft een hogere levensduur dan de staalkabel van de vezelkern. De brekende kracht is groter, maar de hardheid is hoger.

Wegens slijtageweerstand en compressie, is de de draadkabel van de staalkern over het algemeen geschikt om te hijsen of kruk.

De prijs van de draadkabel van de staalkern is vrij hoger dan dat van de draadkabel van de vezelkern, maar de levensduur en het milieu van gebruik zijn vrij beter, zodat is het zeer belangrijk om te verkiezen of om de draadkabel van de staalkern volgens het daadwerkelijke gebruik te gebruiken.